ما و این قیافه‌های همیشه عزادارمان!

پریشب آقای ماندگاری می‌گفتن: بهتره که تو روز عاشورا حزن و اندوه تو چهره مومن نمایان باشه. همین یه جمله کافی بود تا من بیرون کشیده بشم از اون مجلس و سر بزنم به قیافه‌هامون تو روزهای معمولی!

حواسمون هست که تو روزهای معمولی هم انقدر غمگین و اخمو هستیم که بخوایم هم تو روز عاشورا غمگین باشیم کسی تعجب نمی‌کنه؟ اصلا حواسمون نیست که مومن قراره همیشه چهره‌اش بشاش و لبخند رو لباش باشه و فقط یه روز رو به خاطر غم امامش محزون باشه...